Cambodja, land van rijstvelden, tempels en ongerepte natuur

Cambodja is een relatief klein land in Zuidoost-Azië dat grenst aan Vietnam, Laos en Thailand. In het zuiden grenst het aan zee. Cambodja is vier keer zo groot als Nederland, maar er wonen evenveel mensen, ongeveer 17 miljoen. Dat valt in het niet bij buurlanden Thailand en Vietnam, met respectievelijk 70 en 97 miljoen inwoners.

Cambodja, land van cultuur

Cambodja kent een enorm rijke cultuur. Er is een heilig geloof in karma: leef je goed in dit leven, dan word je beloond in het volgende. Een beeld dat voor veel mensen kenmerkend is voor Cambodja, is Angkor Wat – de grootste tempel ter wereld. Maar wat misschien nog wel meer tot de verbeelding spreekt, zijn de honderden andere tempels van Angkor, die tot diep in de jungle reiken.

Cambodja kent zijn eigen taal; Khmer. Het schrift is met zijn vele krullen heel sierlijk. Sierlijkheid staat ook voorop in de traditionele kunsten, zoals de traditionele Cambodjaanse dans. De traditionele kledij, nu vooral nog gedragen op feesten en partijen, laat zich naast sierlijk ook als uitgesproken en kleurrijk omschrijven. Net als het land en het schrift, is de traditionele kleding een feest voor het oog.

Cambodja, land van natuur

Naast cultuur, vind je in Cambodja ook veel natuur. Het is een enorm gevarieerd land: zo is er de kuststreek met de vele eilanden in het zuiden en zijn er de bergen in het noorden. Met name het tropisch oerwoud van het binnenland en de vele natuurparken laten een enorme natuurlijke rijkdom zien. Uiteraard zijn hier ook de sporen van de oprukkende beschaving te zien: de charmante rijstvelden en de iets minder charmante houtkap.

Ook de fauna spreekt tot de verbeelding en dan vooral het grootste, berijdbare dier van het vasteland: de olifant. Het is de naamgever van onze stichting: de olifant is in Cambodja ook wel bekend onder de naam ដំរី  (fonetisch ‘Dom-ray’).

Cambodja, land van armoede en corruptie

Hoewel Cambodja een prachtig land is, kampt de bevolking met veel armoede. Een groot deel van de Cambodjanen leeft van minder dan twee dollar per dag. Vooral kinderen hebben hieronder te lijden: er is weinig geld om in een veilige, gezonde, kindvriendelijke omgeving op te groeien, laat staan om schoolkosten te betalen. Kinderen moeten soms al op zeer jonge leeftijd werken om het gezin te ondersteunen. Veel kinderen worden daarnaast noodgedwongen van hun ouders gescheiden, als deze in de stad of zelfs in het buitenland op zoek gaan naar een beter inkomen. Een nog zorgwekkender probleem naast kinderarbeid is de kinderprostitutie, die op relatief grote schaal in het land voorkomt.

Corruptie is een ander probleem dat het land in zijn grip heeft. Volgens de Corruption Perceptions Index van Transparency International haalt Cambodja maar een score van 23 uit 100, waarmee het niet bepaald met vlag en wimpel slaagt. De score rangschikt 180 landen op basis van vermeende corruptie en omkoping in de publieke sector. Met deze magere score komt Cambodja vrij laag op deze lijst terecht, wat aangeeft dat de vermeende corruptie in het land erg hoog is. Deze situatie heeft uiteraard ook een negatieve invloed op het toekomstperspectief van kinderen.

Cambodja, land met een bloedige geschiedenis

Eind jaren 70 heeft er een verschrikkelijke genocide plaatsgevonden in Cambodja. De Rode Khmer had een zelfvoorzienende, agrarische staat voor ogen en er werd met harde hand geregeerd om dit te bereiken. Aan alles wat te maken had met geloof, cultuur en educatie werd met geweld een einde gemaakt. Steden werd ontruimd, scholen werden gesloten, kinderen werden gescheiden van hun ouders. Intellectuelen, monniken, kunstenaars en stadsbewoners werden beschouwd als vijanden van de staat. Een kwart van de bevolking werd door de Rode Khmer vermoord of bezweek aan honger, zware fysieke arbeid of ziekte. Na de bevrijding in 1979 is het land langzaam begonnen aan een wederopbouw. Een wederopbouw die door verschillende factoren langzaam en gecompliceerd verloopt.

Cambodja heeft één van de jongste populaties in Zuid-Oost Azië. Ongeveer eenderde van de bevolking bestaat uit kinderen tussen de 0 en 14 jaar. Ter vergelijking: in Nederland is dat slechts 16%. Door deze vele jongeren kansen te bieden op het gebied van opleiding en persoonlijke ontwikkeling, zullen zij de komende decennia nog een grote bijdrage kunnen leveren aan de verdere ontwikkeling van het land.